24 Maj 2020

Czyj ból jest większy?

Cenzura muzyki w Polsce?

16 maja bieżącego roku Polskę obiegła wieść o sytuacji, która, jakby się wydawało, powinna odejść na zawsze wraz z PRL-em. Nawiązująca do Wielkanocnej wizyty Jarosława Kaczyńskiego na grobie matki i symbolicznej mogile ofiar katastrofy smoleńskiej w dobie zamkniętych dla Polaków na czas pandemii koronawirusa cmentarzy piosenka Kazika pt „Twój ból jest większy niż mój” została usunięta z pierwszego miejsca listy przebojów Trójki. Wyniki głosowania zniknęły ze strony www stacji pod pretekstem błędu wyświetlania. Dyrektor naczelny stacji Tomasz Kowalczewski uzasadnił zdarzenia rzekomymi manipulacjami podczas liczenia głosów na poszczególne utwory. Dziennikarz odpowiedzialny za liczenie głosów – Bartosz Gil – został zawieszony, gdy nie zgodził się na podpisanie oświadczenia o nieprawidłowościach w notowaniu listy przebojów.

Super User Discussion started by Super User 4 years ago
Start from the braveheart.... aby uzyskać połączenie z widokiem artykułu należy zmienić szablon w menu Soda-Group na soc2


Replies
Ponimar
Ponimar You can't touch this ...Makes me say, "Oh my Lord" 4 years ago
loader
loader
Attachment
McHammer
McHammer ...all this is off topic and who will clean it? 4 years ago
loader
loader
Attachment
Super User
Super User let me think about it 4 years ago
loader
loader
Attachment
Last modified on Czwartek, 25 czerwiec 2020 19:12

Hello... I Am Lens

A web Desiginer & Photographer from London

Not Enough. Want to stay informed? Follow me now...

Custom HTML (Sidebar-1jms)

Budynek przy Rua das Portas de Santo Antão 58 niejedno już widział w swoim długim życiu.

Wzniesiony w XVII jako rezydencja pałacowa arystokratycznej rodziny Paes do Amaral, przeszedł na początku XX wieku gruntowną rewitalizację mającą na celu przystosowanie jego rozległych wnętrz do potrzeb powstającego kasyna – Magestic Club. W czterech ścianach zdobnej romantycznymi freskami i stiukami Sali w stylu Ancien Régime możni panowie tracili majątek, głowę i dobrą reputację, a wykwintne damy z wyższych sfer wciągały szlachetnymi noskami kreski z kokainy, którą przechowywały w wyszywanych perłami aksamitnych woreczkach. Magestic należał bowiem w szalonych latach 20-tych ubiegłego wieku do (nie tak znów) sekretnej sieci kokainowych klubów Lizbony.

Po upadku frywolnej Republiki i nastaniu obyczajnej dyktatury kasyno ustąpiło w 1931 roku miejsca stowarzyszeniu migrantów z równinnego regionu Alentejo – słynącego z doskonałego chleba, równie doskonałej wieprzowiny z żywiących się żołędziami dębu korkowego czarnych świń iberyjskich oraz kawałów, które Portugalczycy opowiadają o jego mieszkańcach.

Wnętrze stojącego przy deptaku Portas de Santo Antão skromnego, choć eleganckiego budynku niczym nie zdradza kryjącego się wewnątrz przepychu: z wykończonego geometrycznymi azulejos neomauretańskiego patio wiodą na górę schody, które prowadzą do wielkiej sali o zdobnych romantycznymi malowidłami ścianach i sufitach z przesłoniętą kotarą sceną na podwyższeniu lub nieco mniejszego pomieszczenia o ścianach wyłożonych biało-niebieskimi kafelkami ze scenkami rodzajowymi. W restauracji serwuje się sycące dania kuchni alentejańskiej w zastanawiająco przystępnych jak na takie wnętrza cenach (menu dnia kosztuje 11,5 euro).

Casa do Alentejo

Rua das Portas de Santo Antão 58

Otwarte od 10.00 do 22.00